Omdat vliegtuigen grensoverschrijdend vliegen, kan de CO2 niet worden toegerekend aan een land, zo is het argument. Terwijl het toerekenen aan het land waar wordt getankt een prima methode is om de uitstoot toe te rekenen. Nu blijft de luchtvaart buiten beeld en hoeft men ook geen CO2 rechten aan te schaffen. Verder is om historische redenen kerosine vrijgesteld van BTW en accijnzen. Tot op heden heeft men dat zo gelaten en wordt zo vliegen fiscaal gestimuleerd.
In rapportages volgens het Kyoto-protocol moeten niet alle emissies naar de lucht die de emissieregistratie registreert, worden meegerekend. Vliegverkeer boven een bepaalde hoogte en de internationale scheepvaart vallen hier bijvoorbeeld buiten en zogenaamd kort cyclisch CO2 (zoals uit de verbranding van biobrandstoffen) tellen niet mee. Daarom kent de emissieregistratie een compartiment lucht en een compartiment lucht volgens IPCC.
Het boekhoudkundig weglaten van de uistoot is makkelijk op te lossen door de uitstoot toe te rekenen aan het land waar wordt getankt. Dus de uitgaande vluchten worden dan toegerekend aan het land van vertrek. Zo wordt alles redelijkerwijs toeberekend ('fare share principe').
Terug & verder bladeren: