De ICAO is een agentschap van de Verenigde Naties en werd opgericht aan het einde van de Tweede Wereldoorlog om het vliegverkeer te stimuleren. Onder het mom van een verenigde wereld was de gedachte dat verschillende culturen meer begrip voor elkaar zouden krijgen als ze elkaar beter leerden kennen. De organisatie is gevestigd in Canada.
Maar de ICAO is inmiddels uitgegroeid tot een heuse lobbyclub die in besloten vergaderingen de wil van de vliegindustrie oplegt aan regeringen over de hele wereld. Nauwelijks gehinderd door zorgen over milieu, klimaat of overlast, pleit de organisatie keer op keer voor nog meer groei van de luchtvaart en probeert dat met onderling afgesproken regeltjes te realiseren.
Nauwelijks controleerbaar
In de ICAO hebben vrijwel alleen luchtvaartgezinde organisaties een plek. Omdat de club internationale bindende afspraken maakt over het vliegverkeer, hebben aangesloten landen zich daar maar aan te houden. Dat die afspraken achter gesloten deuren worden gemaakt en dat verslagen en rapporten van ICAO peperduur zijn, maakt ICAO schimmig en moeilijk controleerbaar.
Om de vliegindustrie te beschermen tegen burgers die te maken hebben met de geluidsoverlast en milieuvervuiling, hebben de wijzen in Canada besloten dat krimp als gevolg van al te grote geluidsoverlast aan strikte voorwaarden is verbonden.
Zo dienen regeringen eerst allerlei andere alternatieven voor de voorgenomen krimp te onderzoeken, alvorens te besluiten tot minder vliegverkeer. Zo moet uitgebreid onderzoek worden gedaan naar de effecten van ‘stillere’ vliegtuigen, moet het aantal woningen rond vliegvelden worden ingeperkt, desnoods door sloop, en moeten de positieve gevolgen van ‘nieuwe vliegtechnieken’ beschouwd worden.
Terug & verder bladeren: